یادتون میاد........
کوچيک كه بوديم چه دلاي بزرگي داشتيم
حالا كه بزرگيم چقدر دلتنگيم!
بچه بوديم تو جمع گريه مي كرديم
بزرگ شديم تو خلوت اشك مي ريزيم
بچه بوديم همه رو ۱۰ تا دوست داشتيم
بزرگ كه شديم بعضي ها رو هيچي
بعضي هارو كم و بعضي ها رو بي نهايت دوست داريم
بچه كه بوديم قضاوت نمي كرديم و همه يكسان بودن
بزرگ كه شديم قضاوتهاي درست و غلط باعث شد كه
اندازه دوست داشتنمون تغيير كنه.
دنيا رو ببين .........
نميدونم تا كي وكجا بايد تفاوتاي کوچيکي وبزرگي
رو بنويسم تا تموم بشه اما
چي ميشد اگه دلامون به بزرگي بچگي بود
اگه واسه حرف زدن يه نگاه كافي بود
اگه قلبها توي چهره بود
اگه ...............
شما بگين چي ميشد؟؟؟!!!